Verwerpelijke CIDI-propaganda en meer
Naomi Mestrum, directeur van het CIDI (lees de Nederlandse Israël-lobby) heeft een opiniestuk geschreven in het Algemeen Dagblad. Dat dit stuk door het AD is geplaatst is een grote schande, maar het stuk zelf is een nog grotere schande, dus laat ik me daarop richten.
Het stuk van Mestrum staat vol met desinformatie, leugens, tegenstrijdigheden en propagandataal. Het begint met de bewering dat het Zionisme een "neutrale, zelfs trotse beschrijving was van Joden die streefden naar een veilig thuisland". Iets verderop zegt ze echter dat dat thuisland volgens haar het "historische thuisland is" (lees Palestina). Ook verwelkomt ze kolonisten op de Westelijke Jordaanoever tot het Zionisme.
Laat ik beginnen om te zeggen dat Joden natuurlijk het recht hebben op veiligheid, zoals iedereen dat heeft. Het is aan andere mensen om dat te garanderen, waar dan ook ter wereld. Een eigen natiestaat wordt al wat lastiger, want waar vind je een geschikt gebied waar de daar levende bevolking vrijwillig onderdeel wil worden van een Joodse staat. Daarom streeft het Zionisme wel degelijk naar de kolonisatie van Palestina. Dat kun je al zien aan het gebruik van het woord 'Zion' dat verwijst naar een heuvel net ten zuiden van het oude Jeruzalem. Voor de stichting van het staat Israël was Palestina echter al in meerderheid bewoond door een andere bevolkingsgroep, de Palestijnen. Islamitische, christelijke en joodse Palestijnen. De stichting van de staat Israël is daarom ook een historische blunder. Een blunder waarvan ook ik niet weet hoe dit rechtgezet moet worden.
Ik heb wel zo’n mijn ideeën. Een tweestatenoplossing is wat mij betreft al een gepasseerd station, zover dat dat al een goed idee was. Het rechtvaardigt namelijk de stichting van de staat Israël. Maar als dat een optie moet zijn, dan moet Israël wel terug binnen de grenzen van het oorspronkelijke partitieplan van de VN, mét economische unie én internationale status van Jeruzalem, plus de terugkeer van Palestijnse vluchtelingen. Een betere oplossing is dan één staat of zelfs geen staat (Rojava-model onder bescherming van bijvoorbeeld de VN). Als anarchist zie ik liever helemaal geen staat, maar de pragmaticus in me gaat voor de eenstaatoplossing. Deze dient dan wel een confederatie te worden. Niet op etnische of religieuze gronden, maar op geografische gronden. Hierdoor wordt dan hopelijk voorkomen dat sektarische groepen het gebied instabiel maken. De eenstaatoplossing moet in ieder geval de eerste zoveel jaar begeleid en beschermd worden door (bv.) de Verenigde Naties. Ja, ik weet het. De VN is bij verre na geen perfecte oplossing, maar het is het minst erge van alle andere opties (bv. de VS, Arabische Unie, de EU, enz.). Wat de naam moet worden is een andere discussie. Mij lijkt Palestina uit historische overwegingen het meest logische, maar als met een andere naam knopen doorgehakt kunnen worden, lijkt me dat geen groot probleem. Uiteraard dient dat geen Israël te zijn, i.v.m. een negatieve en religieuze connotatie. Uiteindelijk gaat de bevolking natuurlijk zelf over de toekomst van dit gebied tussen de Jordaan en de Middellandse Zee.
Bovenstaande begon als een bericht op Mastodon over die CIDI-propaganda, maar zoals vaker ging ik weer te ver uitweiden. Ik ambieer ook niet dat dit een kwalitatief hoogstaand blogstuk is, zover een blogstuk dat al kan zijn. Zie bovenstaande als een uitlaatklep. Conclusie is in ieder geval dat het Zionisme Palestina, het Midden-Oosten, de wereld én de Joden zelf extreem veel schade heeft aangericht. En dat elke verheerlijking daarvan daarom moreel en politiek verwerpelijk dient te zijn.
