Ik had mezelf eerst voorgenomen om een uitgebreide analyse van de Tweede Kamerverkiezingen te schrijven. Hier ben ik op terug gekomen. Jullie moeten het met deze relatief korte analyse doen. Ik wil even helemaal klaar zijn met de verkiezingen. Vooral de voorgekookte formats van de traditionele media en het negeren van BIJ1 door andere partijen, hebben mij niet goed gedaan. Het is tijd om vooruit te kijken, maar wel dus na deze analyse.

Een zetel voor BIJ1

Uiteraard ben ik heel blij met die ene zetel voor Sylvana Simons, maar ik had wel gehoopt op twee of drie zetels. Maar wees niet getreurd! Nieuwe linkse partijen groeien altijd geleidelijk aan. Omdat het partijen zijn met een visie, en niet de onderbuik bedienen en met de waan van de dag meegaan. De Partij voor de Dieren bijvoorbeeld heeft er ook twee verkiezingen over gedaan om de Kamer binnen de komen en zijn drie verkiezingen op twee zetels blijven steken. De SP hebben er maar liefst zes (!) verkiezingen over gedaan om hun eerste twee zetels te bemachtigen. Reken dus op meer BIJ1! Te beginnen over een jaar tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. In Amsterdam verwacht ik in ieder geval drie zetels, in Rotterdam twee en in Utrecht moet (met een paar extra stemmen er bij) ook een zetel mogelijk zijn. Dit gaat er voor zorgen dat BIJ1 zich steeds beter kan gaan profileren.

StemfieHet zal niemand verbazen dat ik op BIJ1 heb gestemd. Om precies te zijn, op de nummer drie. Dit heeft twee redenen. Dat ik op de hoogste vrouw stem, die niet de lijsttrekker is. De belangrijkste reden is echter dat ik de pas eenentwintigjarige Rebekka Timmer ontzettend waardeer voor haar dossierkennis, haar debatkwaliteiten en haar overall talent. Misschien komt ze niet de Kamer in, maar eenentwintig! Daar zijn we gelukkig (hopelijk) nog lang niet van af!

Terug naar BIJ1 an sich. Waarom heb ik eigenlijk op die club gestemd of nog erger, waarom ben ik lid?! 😱 Samengevat, omdat het de enige linksprogressieve partij is die op geen enkel (voor mij belangrijk) punt concessies doet.  Die geen valse tegenstellingen schept, die niet voor electoraal gewin bepaalde punten (lees mensen) naar de achtergrond manoeuvreert, en op een intersectionele manier laat zien dat de verschillende vormen van onderdrukking niet op zichzelf staan.

Meme met een balk van 'far left' t/m 'far right' met bovenaan 'Perception'. Sylvana Simons is helemaal links en Baudet helemaal rechts.  Daaronder dezelfde balk, maar hellend en alles is naar rechts opgeschoven. Sylvana Simons staat als enige nog links, en Wilders en Baudet vallen er rechts af.Dat BIJ1 constant verkeerd wordt geframed is geen nieuw verschijnsel. Dit gebeurt echter vooral op rechts. Op links gaan echter ook enkele frames over BIJ1 rond, die eenvoudig ontkracht kunnen worden. De eerste frame had ik al in een draadje op social media ontkracht, dus laat ik daar mee aftrappen.

Is de kans dat mijn stem op BIJ1 verloren gaat niet groot?

Als eerste over het frame dat een stem op BIJ1 een weggegooide stem is als ze niet in de Kamer komen (waar we niet van uit gaan). Want dan gaat je stem naar een andere partij. Dit kan echter ook als je op een gevestigde partij stemt.

Stel je voor dat je voor één zetel 75.000 stemmen nodig hebt (kiesdeler), dan betekent dat ook dat je voor twee zetels 150.000 nodig hebt (restzetels aside). Heeft die partij echter 200.000 stemmen, dan betekent dat er 50.000 zijn weggegooid.

Vrouw die vrijheid uitbeeldt (door: Jill Wellington, copyright: CC0)Niets is zo aan meerdere interpretaties onderhevig als de ‘vrijheid van meningsuiting’. Ook al is de juridische definitie, of officiële zoals je wil, niet zo moeilijk uit te leggen. Namelijk dat de burger geen toestemming hoeft te vragen aan de overheid om dies mening te uiten en dat diezelfde overheid een burger juridisch niet mag veroordelen om dies mening.

Deze vrijheid van meningsuiting staat in artikel 7 van de Nederlandse grondwet. In artikel 1 staat weer dat je niet mag discrimineren en in artikel 6 staat de vrijheid van godsdienst. Dit is alleen nog maar de grondwet. Het gaat hier te ver om alle nationale, Europese en internationale wetgeving en verdragen te ontleden. De vrijheid van meningsuiting, zoals die in de wet staat, wordt dus begrensd. Bovendien gaat deze over de relatie tussen de overheid en de burger. Niet over de relatie tussen burgers onderling.

Hoe dan ook, dit zou de meeste mensen een zorg zijn. In de dagelijkse omgang, ook die op social media, betekent vrijheid van meningsuiting voor veel mensen het recht om te zeggen wat die wil. De vrijheid van meningsuiting is echter verworden tot de vrijheid om elkaar te beledigen. Botst dit echter niet met enkele diepgewortelde maatschappelijke omgangsvormen? Zoals onderling respect, het typisch Nederlandse ‘leven en laten leven’ en het universelebehandel anderen zoals je door hen behandeld wil worden’. De vrijheid van meningsuiting tussen mensen onderling wordt dus ook begrensd.

Rutte tijdens zijn toespraak op maandag 16 maart 2020

Ik had weer eens een geval van plaatsvervangende schaamte. Na het managementpraatje maandagavond van Rutte, waren linkse politici en ander links volk er als de kippen bij om hun lof voor Rutte uit te spreken. Geen greintje kritiek was er meer te bekennen. Asscher: “het is me uit het hart gegrepen”, Klaver: “eerlijk en indringend” en Lilian Marijnissen: “indrukwekkende en indringende toespraak”. Alleen twee extreemrechtse partijen, die ik niet verder bij naam noem, hadden kritiek op de vorm en inhoud van het praatje. Zo jaag je wel (terecht) kritische linkse mensen in de armen van extreemrechts.

Dat we met z’n allen onderling solidair moeten zijn is meer dan logisch. Het werkwoord solidariteit heeft in tijden van neoliberaal beleid flinke klappen gehad. Het is wat dat betreft een opsteker dat mensen het nu weer herontdekken. Hervertalingen van Kropotkins ‘Wederzijdse Hulp’ en ‘De verovering van het brood’ zouden nu niet eens een slecht idee zijn. Het waren echter Rutte en zijn bondgenoten die deze solidariteit de nek hebben omgedraaid. De politiek van mensen tegen elkaar uitspelen is nu eenmaal een belangrijke pijler van het kapitalisme, vooral in de neoliberale variant. Dat dus nu juist Rutte wordt omarmd door mensen die hij al die jaren heeft laten stikken is een gotspe. Trap er niet in mensen! Rutte is niet onze vriend.

Bron: The Internet map

Het internet wordt gedomineerd door perverse ondernemingen zoals Facebook, Google, Amazon, Netflix, Twitter en Microsoft. Wat veel mensen misschien niet beseffen is dat big data, ook jouw data, de nieuwe olie is; zo hoog is de opbrengst en dus het belang voor het hedendaagse kapitalisme. De genoemde ondernemingen moeten dan ook helemaal niet gezien worden als aardige gratis internetdiensten, maar als winstgewesten voor data, immens veel big data. En de opbrengst gaat uiteraard ouderwets en vertrouwt naar de door ons zo verafschuwde topkapitalisten. Ga er maar van uit dat met elke byte die je aan deze corporate datasilo's toevertrouwt een cis-man in een maatpak rijker wordt. En dan heb ik het nog niet eens over de alsmaar groeiende afluisterfetisj van staten gehad. Want veilig zijn deze kapitalistische speeltjes nu ook weer niet. Het stelt mij dan ook meer dan teleur dat antikapitalisten (en andere critici van het kapitalisme) amper gebruik maken van niet-kapitalistische internet-alternatieven.

Fysiek en mentaal overleven in deze kapitalistische wereld is voor velen onder ons in meer en mindere mate een worsteling. Antikapitalisten of mensen die het kapitalisme van zijn scherpste randjes willen ontdoen (je kent ze wel; reformisten) willen wel alternatieven omarmen, maar vaak is dit niet mogelijk omdat die alternatieven duurder of moeilijk verkrijgbaar zijn. Iedereen moet voor zichzelf bepalen wat mogelijk en gewenst is; daar ga ik niet over. Toch zijn er voor de hierboven genoemde internetdiensten wel degelijk goede alternatieven voorhanden en ik verklap het al vast; het kost je niks. Veel computerprogrammeurs en internetactivisten werken met veel passie samen om het internet weer terug te geven aan de mensen, omdat de grote internetreuzen het internet hebben gemonopoliseerd en gecentraliseerd.

Hedendaagse slaven in Ghana delven goud voor de smartphone die je van Sinterklaas krijgt (bron: Lisa Kristine/The Atlantic)

Vele verstandige mensen vallen over Zwarte Piet heen en terecht. Maar over de figuur Sinterklaas en het feest an sich hoor je op dit moment weinig mensen. Persoonlijk vind ik Sinterklaas even verwerpelijk als Zwarte Piet. Als steenrijke bisschop is hij niet echt populair in mijn idealistische gedachtegoed. Laat ik even wat op een rijtje zetten:

  • Sinterklaas staat symbool voor de Rooms-katholieke Kerk. Een instituut die eeuwenlang hele volksstammen heeft onderdrukt en nog steeds onderdrukt. Politiek, economisch, spiritueel, sociaal en seksueel.
  • Sinterklaas staat symbool voor een hiërarchische patriarchale samenleving. Een oude alwetende verheven man waar naar geluisterd moet worden, want anders… Voor veel kinderen een angstige introductie in deze wereld van hiërarchie en macht.
  • Sinterklaas staat symbool voor het kapitalisme, de consumptiemaatschappij en de weggooimaatschappij. Dit geldt uiteraard voor het hele feest, maar ook for the man himself.