Ik had mezelf eerst voorgenomen om een uitgebreide analyse van de Tweede Kamerverkiezingen te schrijven. Hier ben ik op terug gekomen. Jullie moeten het met deze relatief korte analyse doen. Ik wil even helemaal klaar zijn met de verkiezingen. Vooral de voorgekookte formats van de traditionele media en het negeren van BIJ1 door andere partijen, hebben mij niet goed gedaan. Het is tijd om vooruit te kijken, maar wel dus na deze analyse.

Een zetel voor BIJ1

Uiteraard ben ik heel blij met die ene zetel voor Sylvana Simons, maar ik had wel gehoopt op twee of drie zetels. Maar wees niet getreurd! Nieuwe linkse partijen groeien altijd geleidelijk aan. Omdat het partijen zijn met een visie, en niet de onderbuik bedienen en met de waan van de dag meegaan. De Partij voor de Dieren bijvoorbeeld heeft er ook twee verkiezingen over gedaan om de Kamer binnen de komen en zijn drie verkiezingen op twee zetels blijven steken. De SP hebben er maar liefst zes (!) verkiezingen over gedaan om hun eerste twee zetels te bemachtigen. Reken dus op meer BIJ1! Te beginnen over een jaar tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. In Amsterdam verwacht ik in ieder geval drie zetels, in Rotterdam twee en in Utrecht moet (met een paar extra stemmen er bij) ook een zetel mogelijk zijn. Dit gaat er voor zorgen dat BIJ1 zich steeds beter kan gaan profileren.

Het zal niemand verbazen dat ik op BIJ1 heb gestemd. Om precies te zijn, op de nummer drie. Dit heeft twee redenen. Dat ik op de hoogste vrouw stem, die niet de lijsttrekker is. De belangrijkste reden is echter dat ik de pas eenentwintigjarige Rebekka Timmer ontzettend waardeer voor haar dossierkennis, haar debatkwaliteiten en haar overall talent. Misschien komt ze niet de Kamer in, maar eenentwintig! Daar zijn we gelukkig (hopelijk) nog lang niet van af!

Terug naar BIJ1 an sich. Waarom heb ik eigenlijk op die club gestemd of nog erger, waarom ben ik lid?! 😱 Samengevat, omdat het de enige linksprogressieve partij is die op geen enkel (voor mij belangrijk) punt concessies doet.  Die geen valse tegenstellingen schept, die niet voor electoraal gewin bepaalde punten (lees mensen) naar de achtergrond manoeuvreert, en op een intersectionele manier laat zien dat de verschillende vormen van onderdrukking niet op zichzelf staan.

Dat BIJ1 constant verkeerd wordt geframed is geen nieuw verschijnsel. Dit gebeurt echter vooral op rechts. Op links gaan echter ook enkele frames over BIJ1 rond, die eenvoudig ontkracht kunnen worden. De eerste frame had ik al in een draadje op social media ontkracht, dus laat ik daar mee aftrappen.

Is de kans dat mijn stem op BIJ1 verloren gaat niet groot?

Als eerste over het frame dat een stem op BIJ1 een weggegooide stem is als ze niet in de Kamer komen (waar we niet van uit gaan). Want dan gaat je stem naar een andere partij. Dit kan echter ook als je op een gevestigde partij stemt.

Stel je voor dat je voor één zetel 75.000 stemmen nodig hebt (kiesdeler), dan betekent dat ook dat je voor twee zetels 150.000 nodig hebt (restzetels aside). Heeft die partij echter 200.000 stemmen, dan betekent dat er 50.000 zijn weggegooid.

[Opmerking 21 februari 2021: Ondertussen ben ik actief lid van de politieke partij BIJ1. Dit botst deels met de onderstaande tekst. Echter ben ik nu nog meer van mening dat er op meerdere fronten gestreden moet worden. Er is in mijn leven nog nooit een landelijke partij geweest die zo dicht bij mijn idealen staat en alleen al het bestaan van BIJ1 zorgt ervoor dat deze idealen een platform krijgen. Ik beschouw mezelf daarom nog steeds als anarchist, maar beschouw het ontmantelen van de staat niet als een van de eerste prioriteiten.]

Mogen anarchisten wel of niet stemmen? Deze discussie komt bij elke verkiezing weer terug en ook al ga ik een discussie meestal niet uit de weg, toch is deze vrij nutteloos.

Zoals hopelijk veel lezers weten kent het anarchisme geen dogma's. Helaas zijn er wel anarchisten die dogmatisch denken en ik adviseer daarom elke anarchist om zich niet in permanente waarheden vast te bijten. Uiteraard kent het anarchisme als ideologie wel zijn hoofdkenmerken, want anders is het geen ideologie. Dat het anarchisme open staat voor meerdere interpretaties blijkt ook uit het gegeven dat er zoveel verschillende smaken anarchisme bestaan. Ik kijk dan ook altijd even de andere kant op wanneer er weer eens een stammenstrijd losbarst. Dit geldt trouwens uitdrukkelijk niet voor rechtse, zich anarchist noemende personen. Anarchokapitalisme en nationaal-anarchisme zijn geen, ik herhaal geen typen anarchisme. Ze voldoen niet aan enkele essentiële hoofdkenmerken; antikapitalistisch, antinationalistisch en antifascistisch. Wanneer deze valse anarchisten mot hebben met (valide) anarchisten, is dit dus geen stammenstrijd.

Antiparlementarisme

Maar ik had het over de vraag of anarchisten mogen stemmen. Laat ik mij beperken tot de Nederlandse (of gelijksoortige) situatie. Of je wel of niet stemt in bijvoorbeeld de Verenigde Staten is een compleet andere discussie, omdat mijns inziens de Amerikaanse democratie, vooral die op federaal niveau, van een nog slechtere kwaliteit is dan de Nederlandse.

Daar ligt hij dan, op mijn deurmat, mijn stembiljet. Mijn hele volwassen leven heb ik gestemd, maar op 6 april gaat het toch echt gebeuren. Voor het eerst ga ik niet stemmen, ook niet blanco. Ik heb het natuurlijk over het Oekraïne-referendum.

Laat ik beginnen om te zeggen dat dit referendum een succesvolle PR-campagne is van Jan Roos zijn rabiaatrechtse haatblogje GeenStijl en zijn fantasierijke kompaan Thierry Baudet. Chapeau! Dat gezegd hebbende wil ik natuurlijk niks te maken hebben met deze voor mij veel te rechtse populisten. Ook is dit referendum een leeg vat. Het gaat helemaal niet over Oekraïne, of over de ontevredenheid met een neoliberaal, technocratisch en  ondemocratische EU. Het referendum is juist een vehikel voor verwerpelijke nationalistische en hieraan gerelateerde xenofobische onderbuikgevoelens.

Wat de uitslag ook wordt, het gaat niets veranderen aan de relatie tussen de Europese Unie en Oekraïne. Het verdrag is toch al voor een groot deel in werking getreden en een nee uit Nederland, mits het kabinet de uitslag van dit raadgevend referendum respecteert, gaat hier niets aan veranderen. De initiatiefnemers hebben zelfs toegegeven dat zij liever een Nexit-referendum hadden gehad, een referendum over het vertrek van Nederland uit de Europese Unie. Het referendum is dus niets meer dan een symbool en mag wat mij betreft meteen weer de prullenbak in. Dit valt allemaal te verwachten van Roos en Baudet. Het is het aard van het beestje.

Geachte meneer Van Raak,

Nu de dag van de troonsopvolging al weer een paar dagen achter ons ligt, moet ik u toch wat vertellen. Tot mijn verbijstering zag ik u de eed aan de nieuwe koning afleggen. Ik was geschokt toen u in de Nieuwe Kerk de woorden “Zo waarlijk helpe mij God almachtig” uitsprak. Liever had ik gehad dat u de woorden “Dat verklaar en beloof ik” had gebruikt. Dit door mijn geloof in de scheiding van kerk en staat. Waarschijnlijk had dit echter een persoonlijk motief, dus daar val ik u hier niet op aan. Ook omdat het in het niet valt bij de werkelijke reden waarom ik zo geschokt was. Namelijk dat u trouw zwoor aan een koning. Een koning! Een erfelijk, dus niet gekozen en daarom niet-democratisch staatshoofd. U, als volksvertegenwoordiger dient trouw te zweren aan de grondwet, het volk of in ieder geval aan die mensen die op u hebben gestemd. Aan mij dus, omdat ik op 12 september jl. een van uw 4.527 kiezers was.