Stalinisten, maoïsten, marxist-leninisten, autoritair links, autoritair communistisch, vanaf hier tankies* genoemd, het is vergif. Vergif voor onze linkse beweging. De adoratie voor autoritaire regimes in heden en verleden, het ontkennen of bagatelliseren van genocides en natuurlijk de geschiedsvervalsing om zo hun pseudocommunisme te kunnen goedpraten. Het is een gotspe! Wordt het niet eens tijd om onze tolerantie ten opzichte van deze groep te stoppen?
Voor mensen die tegen oppressie zijn, voor mensenrechten en voor gelijkwaardigheid, waar ook ter wereld, is dat natuurlijk een ja! Wie wil er nu samenwerken, samenlopen en samenzijn met deze autoritaire elementen? Ik zie echter veel anti-autoritaire socialisten en communisten, (radicaal) intersectionelen en zelfs anarchisten, dit toch doen. Is dit gebrek aan kennis, prefereren ze gezelligheid boven principes, is het sluw social engineering van tankies? Het precieze antwoord heb ik niet, maar ik zie wel dat het de linkse beweging ongeloofwaardig maakt. Want als je wel terecht kritiek hebt op mensen die met nazi’s meelopen in een coronademonstratie, dan wordt het hoog tijd dat we zelf ook eens schoon schip gaan maken. Tankies zijn namelijk niet onze kameraden!
Het internet wordt gedomineerd door perverse ondernemingen zoals Facebook, Google, Amazon, Netflix, Twitter en Microsoft. Wat veel mensen misschien niet beseffen is dat big data, ook jouw data, de nieuwe olie is; zo hoog is de opbrengst en dus het belang voor het hedendaagse kapitalisme. De genoemde ondernemingen moeten dan ook helemaal niet gezien worden als aardige gratis internetdiensten, maar als winstgewesten voor data, immens veel big data. En de opbrengst gaat uiteraard ouderwets en vertrouwt naar de door ons zo verafschuwde topkapitalisten. Ga er maar van uit dat met elke byte die je aan deze corporate datasilo's toevertrouwt een cis-man in een maatpak rijker wordt. En dan heb ik het nog niet eens over de alsmaar groeiende afluisterfetisj van staten gehad. Want veilig zijn deze kapitalistische speeltjes nu ook weer niet. Het stelt mij dan ook meer dan teleur dat antikapitalisten (en andere critici van het kapitalisme) amper gebruik maken van niet-kapitalistische internet-alternatieven.
Fysiek en mentaal overleven in deze kapitalistische wereld is voor velen onder ons in meer en mindere mate een worsteling. Antikapitalisten of mensen die het kapitalisme van zijn scherpste randjes willen ontdoen (je kent ze wel; reformisten) willen wel alternatieven omarmen, maar vaak is dit niet mogelijk omdat die alternatieven duurder of moeilijk verkrijgbaar zijn. Iedereen moet voor zichzelf bepalen wat mogelijk en gewenst is; daar ga ik niet over. Toch zijn er voor de hierboven genoemde internetdiensten wel degelijk goede alternatieven voorhanden en ik verklap het al vast; het kost je niks. Veel computerprogrammeurs en internetactivisten werken met veel passie samen om het internet weer terug te geven aan de mensen, omdat de grote internetreuzen het internet hebben gemonopoliseerd en gecentraliseerd.
