Onderstaande is gebaseerd op een draadje op Mastodon van dinsdagavond 6 februari. Kort nadat Omtzigt zich terugtrok uit "deze formatieronde". Ik heb deze samengevoegd en uitgebreid. Het is een momentopname, dus misschien is het morgen weer volledig achterhaald. 🤷🏻

Er zijn meerdere scenario's mogelijk (nadat Plasterk zijn opdracht aan de koning heeft teruggegeven).

1. Nieuwe verkiezingen:
   
   Dit gaat Wilders het hardst schreeuwen i.v.m. de huidige peilingen. Echter staan de VVD en de NSC op zwaar verlies in die peilingen, dus moeten ze wel heel erg een hekel aan zichzelf hebben om die gok te wagen. Samen met GroenLinksPvdA, D66 en een paar andere partijen bestaat er dan geen meerderheid voor nieuwe verkiezingen. Als de VVD wel wil (en de SGP ook) dan komt Wilders nog steeds één zetel te kort. Gaat dus niet zo snel gebeuren. Wanneer wel, dan wijs ik door naar scenario 5; Rampscenario II.
   
   
   
2. Middenkabinet:
   
   Dan ligt de bal bij de nummer twee van de verkiezingen, GroenLinksPvdA. Die kan een solide coalitie smeden met de nummers 3, 4 en 5 (VVD, NSC en D66). Dat zijn 78 zetels. In de Eerste Kamer hebben deze partijen momenteel 29 zetels (meerderheid is 38), echter is dit beter dan de huidige coalitie met 24 zetels. Tel daar gedoogzetels van bijvoorbeeld CDA, CU, SP, PvdD en Volt bij op, dan kom je ruim boven die 38. Moet te doen zijn.
   
   Natuurlijk kan hierbij de VVD de spelbreker zijn. Het voorstel van een neutrale premier kan uitkomst bieden of zelfs een VVD-premier die goed ligt. Bijvoorbeeld Johan Remkes. Ik zeg maar wat. Denk nu ook niet; 'oh wat fantastisch allemaal!'. Ik ben geen fan van GroenLinksPvdA, laat staan van Timmermans. It's the lesser of multiple evils.
   
   
   

Wat een eer! In het zoveelste artikel over Mastodon staat mijn mastofittie (hierbij als nieuw woord gelanceerd) met ene Caroline (what's in a name). Zelfs Todon.nl wordt in het zonnetje gezet! 🎉 Helaas word ik wel gemisgendered 🙄 (ondertussen op mijn verzoek online gecorrigeerd).

De context was dat op 19 november jl. de bus van KOZP (waar ik in zat) net daarvoor was belaagd door (inderdaad) fascistische terrorboeren in de buurt van Staphorst. Tijdens de terugreis naar de beschaafde wereld maakte ik in een sarcastische toot/bericht met een (uiteraard) fake motie om dat zwaar gereformeerde dorp om te toveren tot een Natura 2000-gebied. Een manier van mij om deze afschuwelijke ervaring te verwerken. Dit werd door vele mensen zo begrepen en gewaardeerd, dus ging die trending (ja dat hebben ze ook op Mastodon) en kwam het op het beeldscherm van deze Caroline terecht. Die kwam hier op Mastodon voor haar geprivilegieerde rust 🤦🏻 en dacht een activist die nog vol met adrenaline zat de mond te kunnen snoeren (tone policing).

6 mei jongstleden, twintig jaar na de moord op Pim Fortuyn, stuurde de voorzitter van de Tweede Kamer, Vera Bergkamp een tweet de wereld in die veel mensen terecht in het verkeerde keelgat schoot. Hieronder mijn reactie (als draadje) op social media, maar dan netjes als blogpost.

Een grove schande van deze Kamervoorzitter! Ja, Fortuyn had nooit vermoord moeten worden! Maar hij was wel een extreemrechtse demagoog, die met het onder andere willen afschaffen van Artikel 1 van de Nederlandse Grondwet op het randje van het fascisme zat en de wegbereider was van volbloed fascisten, zoals Wilders, Baudet en hun handlangers.

De moord op Fortuyn heeft links ook flink beschadigd, ondanks dat de daad van Van der Graaf die (op eigen houtje) een doodstraf uitvoerde niet links valt te noemen. Want geen enkele Nederlandse linkse partij is voor de doodstraf, daarvoor moet je bij extreemrechts zijn. En nee, autoritaire zichzelf links noemende regimes en ideologieën noem ik als intersectioneel anarchist niet links!

Ik had mezelf eerst voorgenomen om een uitgebreide analyse van de Tweede Kamerverkiezingen te schrijven. Hier ben ik op terug gekomen. Jullie moeten het met deze relatief korte analyse doen. Ik wil even helemaal klaar zijn met de verkiezingen. Vooral de voorgekookte formats van de traditionele media en het negeren van BIJ1 door andere partijen, hebben mij niet goed gedaan. Het is tijd om vooruit te kijken, maar wel dus na deze analyse.

Een zetel voor BIJ1

Uiteraard ben ik heel blij met die ene zetel voor Sylvana Simons, maar ik had wel gehoopt op twee of drie zetels. Maar wees niet getreurd! Nieuwe linkse partijen groeien altijd geleidelijk aan. Omdat het partijen zijn met een visie, en niet de onderbuik bedienen en met de waan van de dag meegaan. De Partij voor de Dieren bijvoorbeeld heeft er ook twee verkiezingen over gedaan om de Kamer binnen de komen en zijn drie verkiezingen op twee zetels blijven steken. De SP hebben er maar liefst zes (!) verkiezingen over gedaan om hun eerste twee zetels te bemachtigen. Reken dus op meer BIJ1! Te beginnen over een jaar tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. In Amsterdam verwacht ik in ieder geval drie zetels, in Rotterdam twee en in Utrecht moet (met een paar extra stemmen er bij) ook een zetel mogelijk zijn. Dit gaat er voor zorgen dat BIJ1 zich steeds beter kan gaan profileren.

Dat BIJ1 constant verkeerd wordt geframed is geen nieuw verschijnsel. Dit gebeurt echter vooral op rechts. Op links gaan echter ook enkele frames over BIJ1 rond, die eenvoudig ontkracht kunnen worden. De eerste frame had ik al in een draadje op social media ontkracht, dus laat ik daar mee aftrappen.

Is de kans dat mijn stem op BIJ1 verloren gaat niet groot?

Als eerste over het frame dat een stem op BIJ1 een weggegooide stem is als ze niet in de Kamer komen (waar we niet van uit gaan). Want dan gaat je stem naar een andere partij. Dit kan echter ook als je op een gevestigde partij stemt.

Stel je voor dat je voor één zetel 75.000 stemmen nodig hebt (kiesdeler), dan betekent dat ook dat je voor twee zetels 150.000 nodig hebt (restzetels aside). Heeft die partij echter 200.000 stemmen, dan betekent dat er 50.000 zijn weggegooid.

Donderdagavond 17 augustus vond in Amsterdam een geslaagde solidariteitsdemonstratie plaats i.v.m. de fascistische moord op Heather Heyer. Op de weblog van kameraad Peter Storm valt een verslag te lezen (ik ben die kameraad die over het knalvuurwerk klaagde), op de site van AFA vind je een fotoverslag en er volgen vast meer verslagen. In dit stuk ga ik echter kort uitweiden over een noodlottige samenloop van omstandigheden; dat de antifascistische demonstratie van donderdagavond op hetzelfde moment plaatsvond dan die afschuwelijke aanslag in Barcelona.

Op social media waren er berichten te lezen van mensen die het schandalig vonden dat de demonstratie in Amsterdam op hetzelfde moment plaats vond dan de aanslag in Barcelona. Dit kwam van rechterzijde, maar ook van gematigde zijde. Nu heb ik niet de pretentie om de spreekbuis van de demonstranten te zijn en reageer ik vrijwel nooit op geroeptoeter op social media, maar voor deze keer maak ik een uitzondering.

Er zijn drie redenen dat deze antifascistische demonstratie op dat moment gerechtvaardigd was: