Ik had mezelf eerst voorgenomen om een uitgebreide analyse van de Tweede Kamerverkiezingen te schrijven. Hier ben ik op terug gekomen. Jullie moeten het met deze relatief korte analyse doen. Ik wil even helemaal klaar zijn met de verkiezingen. Vooral de voorgekookte formats van de traditionele media en het negeren van BIJ1 door andere partijen, hebben mij niet goed gedaan. Het is tijd om vooruit te kijken, maar wel dus na deze analyse.

Een zetel voor BIJ1

Uiteraard ben ik heel blij met die ene zetel voor Sylvana Simons, maar ik had wel gehoopt op twee of drie zetels. Maar wees niet getreurd! Nieuwe linkse partijen groeien altijd geleidelijk aan. Omdat het partijen zijn met een visie, en niet de onderbuik bedienen en met de waan van de dag meegaan. De Partij voor de Dieren bijvoorbeeld heeft er ook twee verkiezingen over gedaan om de Kamer binnen de komen en zijn drie verkiezingen op twee zetels blijven steken. De SP hebben er maar liefst zes (!) verkiezingen over gedaan om hun eerste twee zetels te bemachtigen. Reken dus op meer BIJ1! Te beginnen over een jaar tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. In Amsterdam verwacht ik in ieder geval drie zetels, in Rotterdam twee en in Utrecht moet (met een paar extra stemmen er bij) ook een zetel mogelijk zijn. Dit gaat er voor zorgen dat BIJ1 zich steeds beter kan gaan profileren.

Daar ligt hij dan, op mijn deurmat, mijn stembiljet. Mijn hele volwassen leven heb ik gestemd, maar op 6 april gaat het toch echt gebeuren. Voor het eerst ga ik niet stemmen, ook niet blanco. Ik heb het natuurlijk over het Oekraïne-referendum.

Laat ik beginnen om te zeggen dat dit referendum een succesvolle PR-campagne is van Jan Roos zijn rabiaatrechtse haatblogje GeenStijl en zijn fantasierijke kompaan Thierry Baudet. Chapeau! Dat gezegd hebbende wil ik natuurlijk niks te maken hebben met deze voor mij veel te rechtse populisten. Ook is dit referendum een leeg vat. Het gaat helemaal niet over Oekraïne, of over de ontevredenheid met een neoliberaal, technocratisch en  ondemocratische EU. Het referendum is juist een vehikel voor verwerpelijke nationalistische en hieraan gerelateerde xenofobische onderbuikgevoelens.

Wat de uitslag ook wordt, het gaat niets veranderen aan de relatie tussen de Europese Unie en Oekraïne. Het verdrag is toch al voor een groot deel in werking getreden en een nee uit Nederland, mits het kabinet de uitslag van dit raadgevend referendum respecteert, gaat hier niets aan veranderen. De initiatiefnemers hebben zelfs toegegeven dat zij liever een Nexit-referendum hadden gehad, een referendum over het vertrek van Nederland uit de Europese Unie. Het referendum is dus niets meer dan een symbool en mag wat mij betreft meteen weer de prullenbak in. Dit valt allemaal te verwachten van Roos en Baudet. Het is het aard van het beestje.