Ik had mezelf eerst voorgenomen om een uitgebreide analyse van de Tweede Kamerverkiezingen te schrijven. Hier ben ik op terug gekomen. Jullie moeten het met deze relatief korte analyse doen. Ik wil even helemaal klaar zijn met de verkiezingen. Vooral de voorgekookte formats van de traditionele media en het negeren van BIJ1 door andere partijen, hebben mij niet goed gedaan. Het is tijd om vooruit te kijken, maar wel dus na deze analyse.
Een zetel voor BIJ1
Uiteraard ben ik heel blij met die ene zetel voor Sylvana Simons, maar ik had wel gehoopt op twee of drie zetels. Maar wees niet getreurd! Nieuwe linkse partijen groeien altijd geleidelijk aan. Omdat het partijen zijn met een visie, en niet de onderbuik bedienen en met de waan van de dag meegaan. De Partij voor de Dieren bijvoorbeeld heeft er ook twee verkiezingen over gedaan om de Kamer binnen de komen en zijn drie verkiezingen op twee zetels blijven steken. De SP hebben er maar liefst zes (!) verkiezingen over gedaan om hun eerste twee zetels te bemachtigen. Reken dus op meer BIJ1! Te beginnen over een jaar tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. In Amsterdam verwacht ik in ieder geval drie zetels, in Rotterdam twee en in Utrecht moet (met een paar extra stemmen er bij) ook een zetel mogelijk zijn. Dit gaat er voor zorgen dat BIJ1 zich steeds beter kan gaan profileren.
Het zal niemand verbazen dat ik op BIJ1 heb gestemd. Om precies te zijn, op de nummer drie. Dit heeft twee redenen. Dat ik op de hoogste vrouw stem, die niet de lijsttrekker is. De belangrijkste reden is echter dat ik de pas eenentwintigjarige Rebekka Timmer ontzettend waardeer voor haar dossierkennis, haar debatkwaliteiten en haar overall talent. Misschien komt ze niet de Kamer in, maar eenentwintig! Daar zijn we gelukkig (hopelijk) nog lang niet van af!
Terug naar BIJ1 an sich. Waarom heb ik eigenlijk op die club gestemd of nog erger, waarom ben ik lid?! 😱 Samengevat, omdat het de enige linksprogressieve partij is die op geen enkel (voor mij belangrijk) punt concessies doet. Die geen valse tegenstellingen schept, die niet voor electoraal gewin bepaalde punten (lees mensen) naar de achtergrond manoeuvreert, en op een intersectionele manier laat zien dat de verschillende vormen van onderdrukking niet op zichzelf staan.
Donderdagavond 17 augustus vond in Amsterdam een geslaagde solidariteitsdemonstratie plaats i.v.m. de fascistische moord op Heather Heyer. Op de weblog van kameraad Peter Storm valt een verslag te lezen (ik ben die kameraad die over het knalvuurwerk klaagde), op de site van AFA vind je een fotoverslag en er volgen vast meer verslagen. In dit stuk ga ik echter kort uitweiden over een noodlottige samenloop van omstandigheden; dat de antifascistische demonstratie van donderdagavond op hetzelfde moment plaatsvond dan die afschuwelijke aanslag in Barcelona.
Op social media waren er berichten te lezen van mensen die het schandalig vonden dat de demonstratie in Amsterdam op hetzelfde moment plaats vond dan de aanslag in Barcelona. Dit kwam van rechterzijde, maar ook van gematigde zijde. Nu heb ik niet de pretentie om de spreekbuis van de demonstranten te zijn en reageer ik vrijwel nooit op geroeptoeter op social media, maar voor deze keer maak ik een uitzondering.
Er zijn drie redenen dat deze antifascistische demonstratie op dat moment gerechtvaardigd was:
De PvdA is in verkiezingsstemming. Dat is goed te merken in links Nederland. Plotseling zijn ze aanwezig op demonstraties tegen racisme, tegen Trump en voor vluchtelingen. Woensdag 1 februari hadden ze er zelf één georganiseerd; 'Holland Against Hate' op het Malieveld in Den Haag. Eerst leek het erop dat niemand mocht weten dat zij er achter zaten, maar een korte blik op de organisatie was genoeg. Eerst gingen ze mensen een beetje warm maken met het plan om voor de VS-ambassade te gaan demonstreren, maar uiteindelijk werd het een 'gezellige' manifestatie op het Malieveld.
Toen de dag steeds dichterbij kwam, werd het steeds duidelijker dat we hier te maken hadden met een verkapte verkiezingsstunt van de PvdA. Met als dieptepunt dat PvdA-minister Bussemaker uitgebreid haar zegje op het podium mocht doen. Daarnaast was er een debat tussen leden van de PvdA, GroenLinks en de SP (daar ga ik het een andere keer over hebben). Op de Facebook-pagina van het evenement werd geen ruimte gegeven voor alternatieve linkse geluiden. Mensen die kritiek uitten op de PvdA-stank werden zonder pardon geblokkeerd. Zo had ik een poll geplaatst met de vraag of Bussemaker mag komen spreken. Op het moment dat zo'n twintig mensen nee hadden gestemd en één ja, werd de poll verwijderd en werd ik geblokkeerd. Tot zo ver het all-inclusive-ideaal van deze carrièrepolitici.
