De PvdA en de alsmaar terugkerende hypocrisie

De PvdA is in verkiezingsstemming. Dat is goed te merken in links Nederland. Plotseling zijn ze aanwezig op demonstraties tegen racisme, tegen Trump en voor vluchtelingen. Woensdag 1 februari hadden ze er zelf één georganiseerd; 'Holland Against Hate' op het Malieveld in Den Haag. Eerst leek het erop dat niemand mocht weten dat zij er achter zaten, maar een korte blik op de organisatie was genoeg. Eerst gingen ze mensen een beetje warm maken met het plan om voor de VS-ambassade te gaan demonstreren, maar uiteindelijk werd het een 'gezellige' manifestatie op het Malieveld.

Toen de dag steeds dichterbij kwam, werd het steeds duidelijker dat we hier te maken hadden met een verkapte verkiezingsstunt van de PvdA. Met als dieptepunt dat PvdA-minister Bussemaker uitgebreid haar zegje op het podium mocht doen. Daarnaast was er een debat tussen leden van de PvdA, GroenLinks en de SP (daar ga ik het een andere keer over hebben). Op de Facebook-pagina van het evenement werd geen ruimte gegeven voor alternatieve linkse geluiden. Mensen die kritiek uitten op de PvdA-stank werden zonder pardon geblokkeerd. Zo had ik een poll geplaatst met de vraag of Bussemaker mag komen spreken. Op het moment dat zo'n twintig mensen nee hadden gestemd en één ja, werd de poll verwijderd en werd ik geblokkeerd. Tot zo ver het all-inclusive-ideaal van deze carrièrepolitici.
Het zou mij ook niets verbazen wanneer dit van te voren door het campagneteam was bekokstoofd. De PvdA staat in de peilingen zo rond een historische tien zetels, dus proberen zij nerveus 'hun' verloren schaapjes weer terug te winnen. Dit werkte de vorige verkiezingen natuurlijk best wel goed. In de Tweede Kamer en daarbuiten is de PvdA namelijk een groot liefhebber van het in stand houden van de neoliberale heilstaat, verkiezingsbeloftes breken in ruil voor macht, repressieve maatregelen steunen, het naar de mond praten van fascisten en het bedenken van mensonterende vluchtelingendeals met dictatoriale regimes. Kort gezegd; de PvdA is onderdeel van het probleem en afschuwelijk hypocriet. Ik heb in de modder van het Griekse Idomeni gestaan en met eigen ogen gezien wat Samsoms plannetje allemaal heeft aangericht.

Wanneer dus zo'n verkiezing dichterbij komt, is het weer tijd voor damage-control. Dat is hard werken en kost veel rozen, want het linkse deel van het electoraal moet weer even het idee krijgen dat het een betrouwbare en humane partij is. Vroeger hadden ze de troef van de premierstrijd in handen, maar die hebben ze niet meer. En dan raken de campagnestrategen in paniek. De (terechte) afkeer van Trump onder de Nederlandse bevolking moest gekanaliseerd worden richting vadertje PvdA, moet het idee vast geweest zijn. En het ergste is dat de PvdA dus campagne voert over de ruggen van al die mensen die lijden onder het regime van Trump; moslims, vluchtelingen, vrouwen, people of color, LGBTQ'ers, noem maar op, en uiteraard de onwetende demonstranten op het Malieveld.

Ik wilde eerst gaan, maar de smerige trucjes van de PvdA deden mij anders besluiten. Daar heb ik achteraf een klein beetje spijt van, maar die woensdag kon ik het niet aan mijzelf verkopen. Gelukkig ging er een behoorlijke groep andere radicale activisten naar Den Haag. Tot mijn genoegen wist op het eind van het verkiezingscircus een groepje jonge vrouwelijke activisten op het podium te komen, maar spreken werd hun op hardhandige wijze onmogelijk gemaakt. De PvdA-organisatie moest zelfs de hulp inroepen van hun grote vriend, de politie. Hierna ontstond er toch nog een spontane mars richting de ambassade, maar zoals te verwachten viel, werd de weg naar dit VS-bastion met behulp van een grote politiemacht geblokkeerd.

Janboel op het Janskerkhof

Gelukkig kwam er al snel een revanche. Zondag 5 februari had het steeds marginaler wordende fascistische clubje Pegida een demonstratie in Utrecht gepland. Zoals we gewend zijn werd er een brede tegendemonstratie georganiseerd door 'Utrecht bekent kleur'. Het werd een fijne middag, Pegida kreeg maar een paar mensen op de been en Pegida-kopstuk Edwin Wagensveld werd traditioneel door de politie opgepakt. De demonstratie (lees manifestatie) op het Janskerkhof had zo'n tweehonderd deelnemers. Veel te weinig. Waar was de Utrechtse 'Gutmensch'? Het was een diverse groep mensen. Uiteraard met een flinke groep radicale activisten. Anarchisten, antifascisten, marxisten, radicale feministen en natuurlijk de trotskisten van de Internationale Socialisten, ze waren er allemaal. En daarnaast natuurlijk nog een diverse groep christenen, moslims, antiracisten, humanisten, socialisten, vluchtelingen, én reformistische politici. Die laatste mochten ook op het podium spreken. GroenLinks en, je raadt het al, de PvdA. Vooral dat laatste werd door de anarchisten en antifascisten niet geaccepteerd. En gelijk hadden ze.

Toen ging het Utrechtse raadslid en nummer 34 op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamer Bouchra Dibi spreken. Een allesoverheersend geluid van afkeuring steeg op uit de anarchistisch/antifascistische hoek. 'Hypocriet', 'Turkijedeal', 'Fort Europa', enz. werd er geroepen. Sommige andere demonstranten konden dit zichtbaar niet waarderen. De PvdA-politica besloot om van het podium af te stappen en de verbale confrontatie op te zoeken met de ongeveer dertig critici. Een felle discussie vulde het Janskerkhof. Ze nam het verstoren van haar toespraak (lees verkiezingspraatje) persoonlijk op, maar wat ze helaas maar niet kon begrijpen was dat ze daar expliciet als PvdA'er stond en daarom dit protest over haar heen kreeg. Ze had daar niet moeten staan in naam van de PvdA. Om dezelfde redenen dat de PvdA niet onder valse voorwendselen dat verkiezingscircus op het Malieveld had moeten organiseren. Om dezelfde redenen dat de VVD niets te zoeken heeft op een demonstratie tegen de afbraak van de zorg (de PvdA trouwens ook niet). Nee Dibi vond het allemaal maar 'links gelul', wat natuurlijk komisch is om uit de mond van een politica van de pseudo-linkse PvdA te horen.

Later op Twitter kwam ze er nog op terug en gooide ze Pegida en Antifa op één hoop. Retoriek die wel vaker in reformistische kringen wordt gebruikt. Om zo het belang van de 'gematigde' krachten die de status quo verdedigen te onderstrepen. Kijk eens naar de VS waar de anarchisten en antifascisten (niet hetzelfde, wel veel overlap) het stevigst weerstand bieden aan het verder oprukkende fascisme van Trump/Bannon. De zogenaamde 'gematigde' krachten van de Democratische Partij proberen wel, maar zijn hierin natuurlijk net zo hypocriet als de PvdA. Want allebei hebben ze meegeholpen om een voedingsbodem voor respectievelijk Trump en Wilders te creëren. Wie is hier nu extreem?

Hadden de anarchisten/antifascisten op het Janskerkhof dan geen reden tot zelfreflectie? Ja natuurlijk. Achteraf kan je je afvragen of het verbaal verstoren van de PvdA wel bij de rustige, eigenlijk best wel futloze sfeer van de demonstratie (lees manifestatie) paste. Daarnaast was het een hoofdzakelijk in het zwart geklede groep (wat een reden heeft) die daardoor bij sommige andere demonstranten als intimiderend ervaren kon worden. De meeste weten helaas niet wat anarchisme en antifascisme inhoudt en begrepen de context niet. Daarnaast liep de Marokkaanse Dibi ook nog eens boos naar een hoek met in meerderheid witte mannen. Ook dit kan vragen oproepen. Vooral omdat het anarchisme en het hieraan gerelateerde antifascisme juist het meeste aandacht heeft voor vrouwen en minderheden. Maar zo was het gegaan die middag. Niemand kan het terugdraaien. De anarchisten/antifascisten hebben geen duur partijbureau waarin alles in de puntjes uitgedacht wordt. Zij zijn afhankelijk van een vrijwillige opkomst van een beperkte groep mensen en kiezen er bewust voor om geen voorschriften van anderen op te volgen. Concluderend kun je zeggen dat toen Dibi de discussie op dat koude plein opzocht, er een klein briesje met echte democratie ging waaien.