Ik had mezelf eerst voorgenomen om een uitgebreide analyse van de Tweede Kamerverkiezingen te schrijven. Hier ben ik op terug gekomen. Jullie moeten het met deze relatief korte analyse doen. Ik wil even helemaal klaar zijn met de verkiezingen. Vooral de voorgekookte formats van de traditionele media en het negeren van BIJ1 door andere partijen, hebben mij niet goed gedaan. Het is tijd om vooruit te kijken, maar wel dus na deze analyse.
Een zetel voor BIJ1
Uiteraard ben ik heel blij met die ene zetel voor Sylvana Simons, maar ik had wel gehoopt op twee of drie zetels. Maar wees niet getreurd! Nieuwe linkse partijen groeien altijd geleidelijk aan. Omdat het partijen zijn met een visie, en niet de onderbuik bedienen en met de waan van de dag meegaan. De Partij voor de Dieren bijvoorbeeld heeft er ook twee verkiezingen over gedaan om de Kamer binnen de komen en zijn drie verkiezingen op twee zetels blijven steken. De SP hebben er maar liefst zes (!) verkiezingen over gedaan om hun eerste twee zetels te bemachtigen. Reken dus op meer BIJ1! Te beginnen over een jaar tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. In Amsterdam verwacht ik in ieder geval drie zetels, in Rotterdam twee en in Utrecht moet (met een paar extra stemmen er bij) ook een zetel mogelijk zijn. Dit gaat er voor zorgen dat BIJ1 zich steeds beter kan gaan profileren.
Dat BIJ1 constant verkeerd wordt geframed is geen nieuw verschijnsel. Dit gebeurt echter vooral op rechts. Op links gaan echter ook enkele frames over BIJ1 rond, die eenvoudig ontkracht kunnen worden. De eerste frame had ik al in een draadje op social media ontkracht, dus laat ik daar mee aftrappen.
Is de kans dat mijn stem op BIJ1 verloren gaat niet groot?
Als eerste over het frame dat een stem op BIJ1 een weggegooide stem is als ze niet in de Kamer komen (waar we niet van uit gaan). Want dan gaat je stem naar een andere partij. Dit kan echter ook als je op een gevestigde partij stemt.
Stel je voor dat je voor één zetel 75.000 stemmen nodig hebt (kiesdeler), dan betekent dat ook dat je voor twee zetels 150.000 nodig hebt (restzetels aside). Heeft die partij echter 200.000 stemmen, dan betekent dat er 50.000 zijn weggegooid.
Ik had weer eens een geval van plaatsvervangende schaamte. Na het managementpraatje maandagavond van Rutte, waren linkse politici en ander links volk er als de kippen bij om hun lof voor Rutte uit te spreken. Geen greintje kritiek was er meer te bekennen. Asscher: “het is me uit het hart gegrepen”, Klaver: “eerlijk en indringend” en Lilian Marijnissen: “indrukwekkende en indringende toespraak”. Alleen twee extreemrechtse partijen, die ik niet verder bij naam noem, hadden kritiek op de vorm en inhoud van het praatje. Zo jaag je wel (terecht) kritische linkse mensen in de armen van extreemrechts.
Dat we met z’n allen onderling solidair moeten zijn is meer dan logisch. Het werkwoord solidariteit heeft in tijden van neoliberaal beleid flinke klappen gehad. Het is wat dat betreft een opsteker dat mensen het nu weer herontdekken. Hervertalingen van Kropotkins ‘Wederzijdse Hulp’ en ‘De verovering van het brood’ zouden nu niet eens een slecht idee zijn. Het waren echter Rutte en zijn bondgenoten die deze solidariteit de nek hebben omgedraaid. De politiek van mensen tegen elkaar uitspelen is nu eenmaal een belangrijke pijler van het kapitalisme, vooral in de neoliberale variant. Dat dus nu juist Rutte wordt omarmd door mensen die hij al die jaren heeft laten stikken is een gotspe. Trap er niet in mensen! Rutte is niet onze vriend.
De PvdA is in verkiezingsstemming. Dat is goed te merken in links Nederland. Plotseling zijn ze aanwezig op demonstraties tegen racisme, tegen Trump en voor vluchtelingen. Woensdag 1 februari hadden ze er zelf één georganiseerd; 'Holland Against Hate' op het Malieveld in Den Haag. Eerst leek het erop dat niemand mocht weten dat zij er achter zaten, maar een korte blik op de organisatie was genoeg. Eerst gingen ze mensen een beetje warm maken met het plan om voor de VS-ambassade te gaan demonstreren, maar uiteindelijk werd het een 'gezellige' manifestatie op het Malieveld.
Toen de dag steeds dichterbij kwam, werd het steeds duidelijker dat we hier te maken hadden met een verkapte verkiezingsstunt van de PvdA. Met als dieptepunt dat PvdA-minister Bussemaker uitgebreid haar zegje op het podium mocht doen. Daarnaast was er een debat tussen leden van de PvdA, GroenLinks en de SP (daar ga ik het een andere keer over hebben). Op de Facebook-pagina van het evenement werd geen ruimte gegeven voor alternatieve linkse geluiden. Mensen die kritiek uitten op de PvdA-stank werden zonder pardon geblokkeerd. Zo had ik een poll geplaatst met de vraag of Bussemaker mag komen spreken. Op het moment dat zo'n twintig mensen nee hadden gestemd en één ja, werd de poll verwijderd en werd ik geblokkeerd. Tot zo ver het all-inclusive-ideaal van deze carrièrepolitici.