Dat BIJ1 constant verkeerd wordt geframed is geen nieuw verschijnsel. Dit gebeurt echter vooral op rechts. Op links gaan echter ook enkele frames over BIJ1 rond, die eenvoudig ontkracht kunnen worden. De eerste frame had ik al in een draadje op social media ontkracht, dus laat ik daar mee aftrappen.
Is de kans dat mijn stem op BIJ1 verloren gaat niet groot?
Als eerste over het frame dat een stem op BIJ1 een weggegooide stem is als ze niet in de Kamer komen (waar we niet van uit gaan). Want dan gaat je stem naar een andere partij. Dit kan echter ook als je op een gevestigde partij stemt.
Stel je voor dat je voor één zetel 75.000 stemmen nodig hebt (kiesdeler), dan betekent dat ook dat je voor twee zetels 150.000 nodig hebt (restzetels aside). Heeft die partij echter 200.000 stemmen, dan betekent dat er 50.000 zijn weggegooid.
Niets is zo aan meerdere interpretaties onderhevig als de ‘vrijheid van meningsuiting’. Ook al is de juridische definitie, of officiële zoals je wil, niet zo moeilijk uit te leggen. Namelijk dat de burger geen toestemming hoeft te vragen aan de overheid om dies mening te uiten en dat diezelfde overheid een burger juridisch niet mag veroordelen om dies mening.
Deze vrijheid van meningsuiting staat in artikel 7 van de Nederlandse grondwet. In artikel 1 staat weer dat je niet mag discrimineren en in artikel 6 staat de vrijheid van godsdienst. Dit is alleen nog maar de grondwet. Het gaat hier te ver om alle nationale, Europese en internationale wetgeving en verdragen te ontleden. De vrijheid van meningsuiting, zoals die in de wet staat, wordt dus begrensd. Bovendien gaat deze over de relatie tussen de overheid en de burger. Niet over de relatie tussen burgers onderling.
Hoe dan ook, dit zou de meeste mensen een zorg zijn. In de dagelijkse omgang, ook die op social media, betekent vrijheid van meningsuiting voor veel mensen het recht om te zeggen wat die wil. De vrijheid van meningsuiting is echter verworden tot de vrijheid om elkaar te beledigen. Botst dit echter niet met enkele diepgewortelde maatschappelijke omgangsvormen? Zoals onderling respect, het typisch Nederlandse ‘leven en laten leven’ en het universele ‘behandel anderen zoals je door hen behandeld wil worden’. De vrijheid van meningsuiting tussen mensen onderling wordt dus ook begrensd.
Het is je vast niet ontgaan, maar Sander Schimmelpenninck (1984), de sympathiek ogende hoofdredacteur van het kapitalisten likkende blaadje Quote, schreef een column in de Volkskrant over GeenStijl. Gebracht als een felle aanval op deze extreemroze rioolsite, is het voor de goed oplettende lezer juist een ode aan de haatentertainment. Om deze duiding verder kracht bij te zetten, ga ik het schrijfsel van de nieuwe Jort voor jullie vakkundig ontleden.
“Een echte reaguurder was ik nooit, maar sinds mijn studententijd beschouw ik mijzelf als overtuigd fan van GeenStijl.”
Graaf Schimmelpenninck heeft zich dus welwillend laten vermaken en beïnvloeden door een alsmaar doorrazende diarreestorm aan getreiter, haatzaaien, hoaxes en andere rechtse propaganda. Grote kans dat zijn vriendjes ook regelmatig op deze plaats van delict waren te vinden en je kunt er gif op innemen dat deze haatdrek welkome conversatiestarters waren.
“De roze rebellensite … Linkse naïviteit en politieke hypocrisie …”
Wat een rechtse website in een rechtse maatschappij rebels maakt, is mij een raadsel. Vooral ook omdat GeenStijl uitblinkt in kleinburgerlijkheid. Het klopt dat de politiek vaak hypocriet is. Het is echter naïef om te denken dat links naïever is dan rechts. Naïviteit en hypocrisie komt bij alle politieke smaakjes voor. Ja ook onder links, bijvoorbeeld bij de PvdA, die onder Kok dacht dat het omarmen van het rechtse neoliberalisme de weg voorwaarts voor links moest zijn. Onder rechts is de hypocrisie en naïviteit altijd groter geweest. Noem bijvoorbeeld de al jarenlange toppositie van de VVD op de Politieke integriteitsindex, het hypocriete drugsgebruik onder orthodox-christelijke jongeren, het naïeve marktdenken van de meeste rechtse partijen, het hypocriete mensonterende asielbeleid van het CDA, en (last, but not least) de naïeve klimaatontkenners van de PVV en de FvD.
Kom ik vorige week bij de fysio. Vraagt ze wat ik op Koningsdag ga doen. Ik antwoord dat dat voor mij veel te druk is, dus dat ik thuis blijf. Om te zorgen dat onze relatie zakelijk blijft, meld ik maar niet dat ik een grote afkeer heb van de monarchie.
Vandaag weer mijn wekelijkse afspraak. Vraagt ze wat ik op Koningsdag heb gedaan. WTF! Dat heb ik je vorige week al gezegd! Dus zeg ik nogmaals dat dat voor mij veel te druk is en dat ik ben thuis gebleven*. Of dat nog niet genoeg is, vraagt ze of ik zaterdag op de televisie naar de Koninklijke familie in Apeldoorn heb gekeken. Je verzint het niet! Mijn antwoord was dat ik niet zo veel met de Koning heb. Dit was eigenlijk een leugen, want ik heb heel veel met de Koning – echter in uitermate negatieve zin.
Nu vind ik het bij de kapper al onnodig dat aan mij wordt gevraagd hoe mijn weekend is of wat ik de dag daarna ga doen. Bij een fysiotherapeut vind ik dit al helemaal onnodig. Ik wil dat mijn spieren kapot worden gekneed, zodat ze er weer tegenaan kunnen. Wanneer de reden is om mensen op deze manier op hun gemak te stellen, zeg ik – don’t do that!