De geldgraaf en zijn verloren liefde

Het is je vast niet ontgaan, maar Sander Schimmelpenninck (1984), de sympathiek ogende hoofdredacteur van het kapitalisten likkende blaadje Quote, schreef een column in de Volkskrant over GeenStijl. Gebracht als een felle aanval op deze extreemroze rioolsite, is het voor de goed oplettende lezer juist een ode aan de haatentertainment. Om deze duiding verder kracht bij te zetten, ga ik het schrijfsel van de nieuwe Jort voor jullie vakkundig ontleden.

“Een echte reaguurder was ik nooit, maar sinds mijn studententijd beschouw ik mijzelf als overtuigd fan van GeenStijl.”

Graaf Schimmelpenninck heeft zich dus welwillend laten vermaken en beïnvloeden door een alsmaar doorrazende diarreestorm aan getreiter, haatzaaien, hoaxes en andere rechtse propaganda. Grote kans dat zijn vriendjes ook regelmatig op deze plaats van delict waren te vinden en je kunt er gif op innemen dat deze haatdrek welkome conversatiestarters waren.

“De roze rebellensite … Linkse naïviteit en politieke hypocrisie …”

Wat een rechtse website in een rechtse maatschappij rebels maakt, is mij een raadsel. Vooral ook omdat GeenStijl uitblinkt in kleinburgerlijkheid. Het klopt dat de politiek vaak hypocriet is. Het is echter naïef om te denken dat links naïever is dan rechts. Naïviteit en hypocrisie komt bij alle politieke smaakjes voor. Ja ook onder links, bijvoorbeeld bij de PvdA, die onder Kok dacht dat het omarmen van het rechtse neoliberalisme de weg voorwaarts voor links moest zijn. Onder rechts is de hypocrisie en naïviteit altijd groter geweest. Noem bijvoorbeeld de al jarenlange toppositie van de VVD op de Politieke integriteitsindex, het hypocriete drugsgebruik onder orthodox-christelijke jongeren, het naïeve marktdenken van de meeste rechtse partijen, het hypocriete mensonterende asielbeleid van het CDA, en (last, but not least) de naïeve klimaatontkenners van de PVV en de FvD.

“Over het moment waarop het is misgegaan met GeenStijl verschillen de meningen.”

Vanaf het begin Sander. Vanaf het begin!

“Sommigen noemen het jaar 2015 als breekpunt; het jaar waarin Thierry Baudet als held werd binnengehaald op de redactie …”

Baudet is juist het resultaat van het jarenlange gif dat GeenStijl over de Nederlandse maatschappij heeft uitgespoten. Waarom die verbazing over Baudet? Zonder GeenStijl en zijn spin-offs hadden extreemrechtse partijen nooit zo’n goede voedingsbodem gehad. De rijpende geesten van een hele generatie werden hierdoor vergiftigd. Zelfs linkse jongeren die ik door de jaren heen hierover sprak, hadden geen benul van de kwalijke invloed van GeenStijl. Gelukkig zie ik dat de opgroeiende jeugd van tegenwoordig wat verstandiger is geworden. Wanneer onze geldgraaf nu had gezegd dat de invloed van GeenStijl op de jeugd tanende is, maar helaas, hij betrekt het alleen op zichzelf.

“De mislukking daarvan zorgde helaas niet voor een les in nederigheid en de terugkeer naar de anarchistische onafhankelijkheid van weleer …”

Nu zijn we op het punt aanbeland dat onze graaf definitief door de mand valt. Als je als intelligent te boek staande hoofdredacteur van Quote niet weet wat anarchistisch is, dan mag je meteen terug naar je stageplek op de Zuidas. Verderop schrijft hij zelfs “anarchistisch-seculier”. Wat dat precies moet inhouden is een raadsel, maar Schimmelpenninck bedoeld er vast mee dat GeenStijl op een rebelse wijze aan religiekritiek deed. Anarchistisch is geen synoniem voor rebels beste Sander en seculier is al helemaal geen synoniem voor religiekritiek. Religiekritiek op GeenStijl is trouwens vooral een instrument om moslims te bashen, maar dat terzijde.

“Gedurende [het dumpen door de Telegraaf] heeft GeenStijl alles wat zij terecht haatte aan regressief-links overgenomen.”

Wat onze Sander met “regressief-links” bedoeld is mij een raadsel. Gaat het hier over links dat de neoliberale hel wil blussen, over links dat de verwoeste verzorgingsstaat opnieuw wil opbouwen of over links dat de door de industrie verwoeste natuur wil herstellen?

“Identiteitspolitiek en kritiekloos slachtofferdenken blijken ook prima toe te passen op boeren, blokkeerfriezen of welke boze blanke burger zichzelf nu weer zielig vindt.”

Er is niets mis met “identiteitspolitiek” zo lang het geen mensen uitsluit. De patriarchaal witte nationalistische identiteitspolitiek van GeenStijl sluit daarentegen wel mensen uit en niet zo’n klein beetje ook. Het woord “slachtofferdenken” is trouwens een gigantische dooddoener. Het is helaas vaak een geslaagde methode om de slachtoffers van GeenStijl de mond te snoeren. Wellicht moet ik hierbij het woord “daderdenken” introduceren om de methode van GeenStijl correct te omschrijven.

“Zelfs het broodroofactivisme is overgenomen, blijkt uit het demonstratief opzeggen van niet-bestaande abonnementen op Quote door reaguurders, wanneer GeenStijl boos is op mij.”

Hier zie je duidelijk dat Schimmelpenninck jarenlang oogkleppen op heeft gehad. Want ook dit is altijd de stijl van GeenStijl geweest. Schimmelpenninck kan het zich wel veroorloven, maar werkgevers van tientallen mensen zijn door GeenStijl en zijn reaguurdersleger lastig gevallen, en sommige hiervan hebben inderdaad hun baan verloren. Als dat niet lukte werden mensen wel van Twitter of Facebook af getreiterd.

“GeenStijl is opinion on demand geworden, een soort algoritme van de kleinburgerlijkheid van haar reaguurders, in meerderheid Forum voor Democratie-stemmers.”

Ja en hiervoor waren het PVV-stemmers, Fortuynisten, Verdonk-volgers en ander extreemrechts gespuis. Ga me nou niet vertellen dat GeenStijl van een ondeugende guilty pleasure naar een soort van Breitbart is opgeschoven.

“Van anarchistisch-seculier naar nationalistisch-conservatief, om precies te zijn.”

Oh wacht, hij vertelt het wel. Een soort van Breitbart is natuurlijk wel een overstatement, maar you get my drift.

“Mijn geliefde GeenStijl is geïnfecteerd met de Dukterie, een door trollenliefde ingegeven messiascomplex dat ervoor zorgt dat je alle boze blanke burgers als Nobele Wilden gaat zien, en een onbedwingbare behoefte voelt hun steeds krankzinniger wordende oprispingen en complottheorieën als de ondeelbare volkswil te moeten verdedigen.”

Deze prachtige zin citeer ik hier in zijn geheel. Alleen jammer dat het meteen een toonbeeld van naïviteit betreft. Als Schimmelpenninck nu eerder deze creatief kritische schoen had aangetrokken, was hij voor mij geloofwaardig geweest.

De column gaat verder met een uitgebreide lofzang op het “oude” GeenStijl. Reaguurders, vaak nog fascistischer dan de zich tot trucjes verlagende stukjesschrijvers, worden nog even in het bloemetje gezet. Sander is zijn grote liefde verloren. Hij hoopt nog op een “genezing”, maar wat valt er te genezen als de patiënt vanaf zijn ontstaan chronisch is geïnfecteerd met wat Schimmelpenninck nu pas zegt aan te treffen.

Misschien is het toch beter wanneer Schimmelpenninck zich vanaf nu alleen nog maar met het grootkapitaal bezig houdt. Binnenkort krijgen we zelfs weer een keurig overzicht van de 500 rijkste Nederlanders. Een overzicht waar ik Schimmelpenninck en zijn vlijtige redacteuren erg om waardeer. Hierin kun je namelijk nagaan welke mensen het meest voor armoede en de klimaatcrisis verantwoordelijk zijn. Toch een nuttige verdienste van Schimmelpenninck c.s., als ik zo vrij mag zijn.